مقایسه کارایی روش های مختلف پوش آور در ارزیابی لرزه ای پل ها

از آنجایی که سازه ها در برابر زلزله های شدید وارد مرحله غیرخطی می شوند، امروزه جهت ارزیابی لرزه ای سازه ها، کنترل جابجایی المان های سازه ای به جای کنترل نیرویی آنها توسط محققین مختلفی توصیه شده است و لازمه این امر استفاده از تحلیل های غیرخطی می باشد. در سال های اخیر کاربرد روش تحلیل پوش آور (تحلیل استاتیکی غیرخطی) بدلیل پیچیدگی کاربرد تحلیل دینامیکی غیرخطی توسعه فراوانی یافته است و روش های پوش آور مختلفی جهت ارزیابی لرزه ای سازه ها ارائه شده است، اما از آنجائیکه این روش ها اساساً برای سازه های ساختمانی پیشنهاد شده و با توجه به تفاوت های اساسی موجود در رفتار سازه ای بین پل ها و ساختمان ها، آشکار است که نمی توان نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته بر روی سازه های ساختمانی را مستقیماً به سازه پل ها تعمیم داد. از این رو در این رساله یک روش تحلیل پوش آور مودال بر مبنای انرژی جهت ارزیابی لرزه ای پل ها پیشنهاد شده است که در این روش اثرات مودهای بالاتر در تخمین پاسخ لرزه ای پل بررسی شده و نیز برای تشکیل طیف ظرفیت سیستم یک درجه آزادی معادل و رفع ابهامات موجود در رابطه با تعیین نقطه کنترلی در خصوص پل ها از مفهوم انرژی استفاده شده است. روش پیشنهادی بر روی پل های دره ای منظم و نیمه منظم و نامنظم، با طول کوتاه (4 دهانه) و بلند (8 دهانه) تحت اثر هفت زلزله نزدیک گسل و پنج زلزله دور از گسل بکار رفته است. جهت بررسی دقت و کارایی روش پیشنهادی، نتایج حاصل از روش پوش آور پیشنهادی و سایر روش های پوش آور با نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی انجام یافته بر روی سازه های چندین پل مقایسه شده اند و جهت تعیین تغییر مکان هدف از ماکزیمم جابجایی حاصل از تحلیل دینامیکی غیر خطی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از روش پیشنهادی در تخمین جابجایی سرپایه ها در جهت عرضی پل نشان می دهد که این روش در ایجاد طیف ظرفیت، نتایج قابل قبولی را ارائه کرده است. همچنین استفاده از مودهای بالاتر و در نظر گرفتن اثرات این مودها، باعث افزایش دقت روش پوش آور پیشنهادی در تخمین پاسخ لرزه ای پل ها می شود.